Het beste advies dat ik ooit heb gekregen

Het is maar een fase…..

Het was mijn eerste reis terug naar Groot-Brittannië sinds ik zwanger werd, vijf maanden geleden was ik op een bruiloft aan het kletsen met een vriend van een vriend over wat nog meer... baby's, toen ik kreeg wat het beste advies ooit zou blijken te zijn!

Ik heb veel 'advies' met mij gedeeld, zowel gevraagd als ongevraagd, vanaf het moment dat ik aankondigde dat ik zwanger was tot en met vandaag. Sommige bleken nuttig, maar de meeste brachten me gewoon van mijn stuk, gaven me het gevoel iets te proberen waar ik me niet prettig bij voelde en faalden in bijna alle gevallen.

Wie had gedacht dat een halfdronken gesprek (ik niet uiteraard) zo cruciaal zou kunnen zijn in de eerste maanden van het moederschap. En ja, ik ben er zeker van dat het voor iedereen die al kinderen heeft, vrij duidelijk is, maar toen ik me verdiepte in het enge onbekende van de eerste keer moederschap, bleek het echt een openbaring te zijn.

Het is maar een fase...

Ik snapte het toen nog niet echt, oh dus mijn baby zal de ene dag lief zijn en de andere dag niet, oké, daar kan ik mee omgaan, tandjes krijgen zal gebeuren, maar het gaat voorbij, er kan een periode zijn waarin de baby beslist om te stoppen met slapen, oké lijkt vrij standaard.

Wat je je niet realiseert is dat er zóveel fases zijn! Elke week is anders…

De eerste paar weken sliep Bo alleen op onze borst, mij werd verteld dat dit hem zou verwennen en ik moest stoppen, dus in plaats van te genieten van deze heerlijke tijd, bracht ik het door met zorgen dat ik iets deed waardoor mijn baby een slechte slaper zou worden en zijn borst zou rechtvaardigen slapen voor mezelf en voor iedereen die wilde luisteren - Het was maar een fase, een fase die veel te kort was en die ik gewoon had moeten omarmen. Ik verlang naar die knusse, slaperige knuffels en weet dat ik ze voorlopig niet meer zal krijgen….

Na de eerste 3 weken als een baby te hebben geslapen, besloot Bo toen dat hij bang was in het donker en het niet leuk vond om 's nachts te slapen. We hebben hem urenlang heen en weer gewandeld om erachter te komen hoe we hem weer bij zichzelf konden krijgen. alles doornemen wat we verkeerd hadden gedaan waardoor dit mogelijk was, elke oplossing onder de zon overwegen, inclusief het veranderen van voeding, slaaphouding en zelfs slaapkamer….. het was maar een fase, binnen 3 dagen was ik weer normaal.

Vorige maand besloot onze slapende baby van 8 maanden dat hij er een hekel aan had om naar bed te gaan, hij schreeuwde anderhalf uur voor het slapengaan en daarna elk uur in de nacht totdat het tijd was om op te staan. We waren ten einde raad, wat hebben we gedaan? Hebben we hem geruïneerd door hem als pasgeboren baby op onze borst te laten slapen, geeft zijn vloerbed hem te veel vrijheid (ja, er werd ons verteld dat hij te veel ruimte had en daarom sliep hij niet!) Voeden we hem de verkeerde eten waardoor hij de hele nacht buikpijn heeft, haat hij ons nu eigenlijk? Nee, het was gewoon een bloedige fase . Ik heb er een getest die iets langer duurde dan de andere, maar we hielden vol, aangepast om hem zo gelukkig mogelijk te maken rond bedtijd en 3 weken later is hij nu weer helemaal normaal. Dit was misschien wel de ergste fase tot nu toe, maar net als alle andere kwam en ging ook deze voorbij.

Enkele van de andere fasen die we de afgelopen 9 maanden tegenkwamen:

• Overgeven na elke voeding, elke voeding! Deze duurde ongeveer 4 maanden
• Gaat alleen slapen als er gelopen wordt
• Gaat alleen slapen als hij niet wordt aangeraakt
• Ga pas slapen als het licht is
• Ga pas slapen als het donker is
• Geobsedeerd zijn door de muur achter de bank, alleen gaan slapen als hij die kon zien
• Met 10 weken doorslapen en met 3,5 maand besluiten om niet meer door te slapen
• Slaapt graag in zijn bedje
• Ik haat het om in zijn bedje te slapen
• Ik vind het heerlijk om in zijn vloerbed te slapen, er vervolgens een hekel aan te hebben en er dan weer van te houden
• Het niet nemen van zijn melk (dit is frustrerend, een vermoeide, hongerige baby die niet wil eten) duurde opnieuw een week en werd daarna weer normaal
• Een algemene mopperaar zijn
• Geen groenten eten
• Liefdevolle groenten
• Verstikking in alles wat maar een beetje klonterig is
• Hele stukjes toast eten
• Houdt van knuffelen
• Een hekel aan knuffels
• Geen dummy nemen
• Niet slapen zonder fopspeen

De lijst is eindeloos en er zullen er nog veel meer zijn, dat weet ik zeker! Als ouders moeten we ons kunnen aanpassen, maar niet overdreven reageren op elke kleine verandering. Als we al het advies zouden opvolgen dat ons wordt gegeven, zouden onze baby's geen idee hebben of ze komen en gaan.

Dus volg je instinct, breng veranderingen aan wanneer je denkt dat dat nodig is, maar wees niet bang om gewoon te ademen en accepteer dat baby's veranderen en als ze 9 van de 10 keer bijzonder op de proef worden gesteld, is het gewoon een bloedige fase, er zal een binnen no-time een nieuwe :)